استفاده از گوجه فرنگی ربی به جای رنگ مو در سالن های زیبایی تهران

گوجه فرنگی یکی از سبزیجاتی است که (تقریبا) همه در مورد آن اتفاق نظر دارند.

منشا گوجه فرنگی ربی در آند، پرو و ​​شیلی است: فاتحان اسپانیایی آن را در میان محصولات آزتک در مکزیک در حدود سال 1500 کشف کردند و به اروپا آوردند، جایی که استفاده از آن در پخت و پز به آرامی شروع به گسترش کرد.

پس از یک لحظه اولیه بی اعتمادی به این غذا به دلیل تعلق آن به خانواده Solanaceae، همان سیب زمینی و همچنین برخی از گیاهان سمی مانند بلادونا و ترنجبین، آرام آرام گوجه فرنگی در دستور العمل های اروپایی ظاهر شد.

امروزه بیش از 2000 نوع در اندازه ها و رنگ های مختلف وجود دارد: از داترینو، شکل دراز و رنگ قرمز، تا زرد، گرد و گیلاس طلایی، تا مشکی کریمه، صاف و با رنگ مشکی شدید.
ویژگی های تغذیه ای گوجه فرنگی میوه است یا سبزی؟ از نظر گیاه شناسی، گوجه فرنگی در واقع یک میوه است، اما از نظر تغذیه در گروه سبزیجات قرار می گیرد.

90 تا 95 درصد گوجه فرنگی از آب تشکیل شده است که آن را به غذایی با چگالی انرژی بسیار کم تبدیل می کند. برای بقیه، حاوی کربوهیدرات کمی (حدود 3٪)، پروتئین و فیبر کمتر و تقریباً صفر چربی است.

چیزی که گوجه فرنگی را برای یک رژیم غذایی سالم و متعادل مناسب می کند، محتوای ریز مغذی آن است: در واقع، دارای محتوای خوبی از ویتامین ها، به ویژه ویتامین C، و نمک های معدنی مانند پتاسیم و فسفر و همچنین برخی از مواد مغذی گیاهی مهم است.

پختن گوجه فرنگی به جای آن لیکوپن، یک مولکول آنتی اکسیدانی موجود در پوست را فعال می کند و آن را در دسترس زیستی تر می کند: این کاروتنوئید همچنین مسئول رنگ قرمز است و دارای یک اثر ضد التهابی است و آن را در مبارزه با پیری سلولی ارزشمند می کند.

بنابراین، سالادهای مبتنی بر گوجه فرنگی یا سس برای فصل اول یا دوم خوش آمدید.

اگر به هیستامین حساسیت دارید: گوجه فرنگی حاوی مقدار زیادی از آن است، مصرف آن می تواند حتی واکنش های آلرژیک جدی ایجاد کند.

اگر رفلاکس معده دارید: گوجه‌فرنگی بر اسیدیته معده تأثیر می‌گذارد که در کسانی که از سوزش سر دل یا سایر مشکلات مربوط به معده رنج می‌برند، عملکرد گوارشی را بدتر می‌کند.

اگر به سولانین حساس هستید: خوردن گوجه فرنگی، به خصوص اگر کاملاً نرسیده باشد، می تواند علائم ناراحت کننده ای مانند سردرد و دردهای شکمی ایجاد کند.